Nie daruję sobie, bo...

Dziś, gdy byłam na porannym spacerze z pieskiem, przeżyłam szok :)

Najpierw do moich uszu dotarł głos nadlatujących ptaków, a za chwilę moim oczom ukazał się ogromny, przeogromny klucz, jakiego dotąd nie widziałam.

Leciały dość nisko, były duże i było ich baaaaardzo dużo...
a ja nie miałam aparatu, ba, nie miałam nawet komórki wrrrrrrrrr
Druga taka okazja może się nie przytrafić buuuuuuuuu

Postanowiłam, że od teraz na każde wyjście spacerowe z sunią, będę zabierać komórkę.
Może zdjęcie nie będzie najlepsze, ale przynajmniej nie będę żałować, że nie miałam czym pstryknąć fotki.

Jak uda mi się pstryknąć zdjęcie w najbliższych dniach, to tutaj je dodam :)
Takiego klucza chyba już nie zobaczę...

Kochani!!!
Lecą ptaki - kluczami...
Wiosna leci - z ptakami...
To już pewne - zima odpuszcza na rok ))))))

Jesień, jesienne serduszko

W moich serduszkach, jak w kalejdoskopie - pory roku zmieniają się, jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.
Dopiero cieszyłam się skończonym latem, a tu już jesień gotowa.

Wraz z wyszywaniem tych pór roku, zmienia się sytuacja za oknem :)
Tym razem, gdy miałam prawie połowę jesiennego widoczku...

 

...za oknem zrobiło się szaro, buro i ponuro, słoneczko uciekło, gdzieś się schowało.

Gdy skończyłam wyszywać całe serduszko, na chwilę słońce wyjrzało :)

Teraz znów słonko uciekło, a pojawił się mróz.
Dlaczego???
To proste - zaczęłam wyszywać zimę :)))

Mam nadzieję, że wróci słoneczko i zacznie się robić cieplej, gdy tylko zdejmę z tamborka zimowe serduszko.

Śnieżny anioł, a w sercu lato

Parę dni temu, gdy byłam w połowie wyszywania lata...

w nocy spadło trochę śniegu, co wcale mnie nie cieszyło, ale zwykle przyroda robi co chce :)))
Po przebudzeniu, gdy spojrzałam przez okno, zobaczyłam taki widok...

Szybko chwyciłam aparat, pstryknęłam fotkę... i dobrze, bo za chwilę anioł rozpłynął się z powodu ciepła i padających kropelek deszczu...

Tego dnia prawie skończyłam wyszywać widoczek lata w serduszku.
Na następny dzień pozostały tylko kontury.
Na schemacie go nie było, ale skoro lato, to przecież powinno być słoneczko, więc dodałam je wyglądające zza chmurki.

 

Delfinki - odsłona 19 - ostatni krzyżyk

I stało się... skończyłam wyszywać delfinki :)))
Hurrra!!!

Skończyłam część krzyżykową, ale zostało jeszcze wyszyć kilka kresek konturowych.
Do wyszywania konturów muszę mieć dobre słońce, bo przy małej pomyłce będzie problem z wypruciem nitki.
Zanim pokażę całą wyszywankę trochę czasu minie, a na dzień dzisiejszy relacja z ostatnich momentów :)))

Zakończenie tuż, tuż... jeszcze kilkanaście krzyżyków :)

Została jedna pusta krateczka... muszę to uwiecznić...

Myk i nie ma pustej krateczki...
Krateczka została wypełniona krzyżykiem - o s t a t n i m :)))
Wypełnianie kanwy krzyżykami zostało zakończone.

Został mi ostatni etap wyszywania - dopieszczenie obrazka :)))

Nic więcej nie napiszę, bo oczy mi łzawią...
Stoję nad rozłożonym, skończonym hafcikiem i ryczę jak bóbr... ze szczęścia, że skończyłam, że już jest piękny, że... oj sporo tych powodów i... że go mam...!!! :))))))))))))))))))))

W tłusty czwartek, jak zwykle...

Jak zwykle nie mogło zabraknąć pączków i faworków (chrustów).
W tym roku pączki kupione w ulubionej cukierni, a faworki własnego wyrobu.

Ta mała różyczka, to podkładka pod kawkę dla Ciebie - zapraszam :)))

Może pączusia???
A ja w tym czasie idę zrobić kawkę :)))

Pączek, chruścik, kawka i czego chcieć więcej :))))

Serduszko wiosenne

Właśnie skończyłam wyszywać wiosenne serduszko.
Może uda się przywołać Wiosnę - temperatury już bliskie zeru ( u mnie dziś - 1), a słoneczko częściej świeci i nawet grzeje :)))
Obrazek nieduży - mieści się w prostokącie 50 x 60 krzyżyków.
Wyszywa się bardzo przyjemnie i szybko, bo jest prosty w formie :)

Na zmianę z delfinkami zajęło mi to tydzień, zatem bez delfinków wyszywanie kolejnych pór roku będzie trwało krócej, ale mnie się nie spieszy :)))

Nie mogę jeszcze oprawić, bo na tamborku mam założony kawałek kanwy na dwa obrazki.
A tak w ogóle zastanawiam się, czy oprawić je osobno, czy wszystkie w jednej ramce.

Purpurowe...

Wczoraj Ktosiu mnie zaskoczył - zrobił serducha :)))
Wykonał dwa serca z papierowej wikliny, pomalował je na purpurowy kolor i przyniósł, by zapytać o ozdobienie.

Wyjęłam pudełka z drobiazgami, Mąż wybrał i ozdobił serca, a ja w międzyczasie przygotowałam niteczkę do zawieszenia serduszek w pustej ramie.

Oto efekt pracy mojego wikliniarza :)

Serduszka ozdobione i zawieszone w ramie, pocieszą oczy przez jakiś czas.

Delfinki na ostatnim zakręcie - odsłona 18

Praca nad delfinkami znacznie nabrała tempa.
Pozwoliłam sobie podzielić czas między delfinki i wiosnę, którą bardzo chcę przywołać...
Mam dość mrozów, a jako (nietypowy chyba) Koziorożec nie lubię zimna, za to uwielbiam ciepełko.
Delfinkom nie zaszkodzi (one cierpliwe są), gdy w międzyczasie wyszyję obrazek wiosenny.
Po tygodniu, u delfinków widać już ostatni zakręt...

a ja jeszcze ramki nie wybrałam...

Wiosna zaczęła się falstartem

Pisałam, że zaczęłam przywoływać wiosnę i...

Ponieważ wyszywam tylko Ariadną, zastosowałam zamianę mulin.
Na stronie zamiennika mulin dokonałam zamiany z DMC na Ariadnę.
Jednak patrząc na gotowy obrazek na fotce miałam wrażenie, że coś mi nie pasuje.
Okazało się, że w legendzie kolorów jeden kolor DMC (581) znacznie, bardzo znacznie różnił się od koloru Anchor (280). Właściwie to zupełnie inny kolor.
Sprawdziłam zamianę mulin z Anchor na Ariadnę i wówczas zdecydowałam o ostatecznej kolorystyce mulin.

Tak wyglądał kolor wg DMC

A tak wygląda kolor wg Anchor

Ta druga opcja została przyjęta do realizacji tego obrazka i pozostałych pór roku.

Falstart okazał się proroczy, bo gdy wyprułam dolny fragment wyszywanki, temperatura zaczęła spadać i usłyszałam w moim ulubionym radio, że w nocy ma być - 19 st. C.
Szybko chwyciłam za igłę i uzupełniłam wypruty fragment - mam nadzieję, że od jutra temperatura zacznie rosnąć od minus do zera :))

Doping bardzo mroźny

Ostatnie mrozy (to dopiero doping!) i słoneczko sprawiły, że więcej czasu poświęcam delfinkom, a zdecydowanie mniej siedzę przy komputerze.
Jednak mrozy, które pojawiły się u mnie (-22 st. C) sprawiły, że postanowiłam poczarować i przywołać WIOSNĘ.

Mimo, że mam do wyszycia jeszcze kawałek obrazka z delfinkami, to musiałam, po prostu musiałam zacząć wyszywać coś wiosennego.

Od dawna podobały mi się 4 zestawy obrazków dotyczących czterech pór roku.
Postanowiłam wyszyć ten zestaw, który jest niezbyt duży.
Zaczęłam wyszywanie nie od zimowego obrazka, jak jest w zestawie, ale właśnie od wiosennego - to jest moje wołanie o Wiosnę :)

Oto pierwsze wyszyte krzyżyki dla WIOSNY :)

Delfinki - odsłona 17 przyspieszenie

Słoneczko sprawia, że więcej czasu mogę poświęcić delfinkom i są na to dowody :)))

Kilka dni temu skończyłam wyszywać kolejną część schematu.

Dziś jestem już trochę dalej - wyszywam przedostatnią (było 12 kartek) kartkę  z częścią schematu.
Za parę dni pozostanie ostatnia kartka z rożkiem schematu - to buduje i podkręca obroty.
Każdą wolną chwilę (za dnia) poświęcam teraz na wyszywanie delfinków, bo już tak bardzo chcę je uwolnić z tego zakręcenia na  tamborku.

Zaczynam myśleć o ramce wielkości 40 x 40 cm i zastanawiam się jaki kolor ramki będzie najlepszy do tego obrazka.

Coś tam się uplotło

Dokładnie, to Ktosiu uplótł z papierowej wikliny.

Najpierw powstał taki oto koszyczek:

Jeszcze nie został on pomalowany i ozdobiony, ale cierpliwie poczekam, aż wykonawcy wpadnie jakiś pomysł na wykończenie.

Parę dni po koszyczku zobaczyłam, że znów powstaje koszyczek - tym razem z białego papieru.
Zaraz po nim powstał wazon na suszki, ale jeśli wstawić do środka słoiczek z wodą, to i żywe kwiatki mogą się tam pojawić.
Chwilowo wstawiłam uschnięty owocostan czosnku olbrzymiego.

Kolor wazonu jeszcze nie jest mi znany, zasugerowałam... i teraz czekam :))

W tej chwili mężowe ręce kombinują coś tajemniczego.

Dla Pani Wisławy

Nic dwa razy

"Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
(...)"
Wisława Szymborska


*****
Pani Wisława odeszła...
Teraz będzie pisać w innym wymiarze i dla innych odbiorców...
Druga Pani Wisława się nie zdarzy...

Na pożegnanie, dla Pani Wisławy - kwiatek z mojego ogródka - skromny i słoneczny, jak Pani Wisława