Wszystko ma swój czas

Zwykle haftuję coś z potrzeby chwili albo dla przyjemności.
Często tak mam, że gdy coś wyszyję i nie mam na to coś konkretnego planu zagospodarowania, to wyszywanka trafia do szuflady i czeka na swój czas.
Już wiele razy mówiłam sobie, że muszę zmobilizować się i wyszywankę zakończyć zagospodarowaniem, ale mogę tak do siebie mówić i mówić, i efekty są jakie są, wcale a wcale siebie nie słucham.
Jednak takie odkładanie do szuflady ma też swoje dobre strony, bo gdy trzeba szybko coś przygotować, to taka szuflada jest bardzo pomocna. :)

Nie tak dawno potrzebowałam prezentów na urodziny i właśnie szuflada pokazała swoją moc.
Na pierwszy prezent poszedł haft, który wykonałam w ramach pierwszej edycji zabawy Hafty i przysłowia, a zaprezentowałam go w ramce jako obrazek.
Ramka posłużyła na chwilę, bo pożyczyłam ją od innego obrazka do zrobienia zdjęcia, po czym wróciła ona do właściwego obrazka, a wyszywanka do szuflady.
Tak wyszywanka przeleżała w szufladzie ponad rok, a gdy nadszedł czas, została oprawiona w inną ramkę z dodatkiem passe-partout i jako obrazek trafiła w ręce Jubilatki.

Na drugi prezent urodzinowy trafił haft, który wykonałam w ramach drugiej edycji zabawy Hafty i przysłowia 2 i który zaprezentowałam w takiej samej ramce, jak w powyższym przypadku.
Tym razem wyszywanka nie poleżała długo w szufladzie.
Dla potrzeb prezentu, wykonałam passe-partout z tłem nawiązującym do haftu, a sam haft umieściłam w kółku symbolizującym widok oglądany przez lunetkę.