Mija rok za rokiem...

Właśnie minął 4 roczek mojego blogowania.

Pozwolę sobie na małą refleksję...

Cztery lata temu o tej porze zakładałam mój blog i poznawałam tajniki jego edycji, a chwilkę później napisałam pierwszą notkę.
Wówczas nie przypuszczałam, że moje pisanie potrwa dłużej niż rok, no może dwa.
Nie przypuszczałam też, że poznam tak wiele miłych, sympatycznych osób.
Znaczna część pozostaje nadal wirtualnymi dobrymi znajomymi, kilka znajomości ma swój ciąg dalszy w realu.
Niektóre znajomości skończyły się - szkoda..., ale ponoć wszystko ma swój kres...

Gdy zaczynałam blogować, nie wiedziałam dokładnie, jak to będzie i jak potoczy się moje pisanie.
Mało było blogów robótkowych, nie miałam więc wzorców i długo wahałam się, czy pisać o różnych robótkach i zainteresowaniach, czy wybrać jedną dziedzinę.
Ostateczna decyzja zapadła pod wpływem osób odwiedzających i czytających to, o czym piszę.
Pytania zadawane w mailach i komentarzach często sprawiały, że redagowałam notkę, która była odpowiedzią dla jednej osoby z korzyścią dla wielu innych.
Oczywiście adresatka zawsze była pytana o zgodę na opublikowanie odpowiedzi.

Obserwowałam pojawiające się, jak przysłowiowe grzyby po deszczu, blogi robótkowe i cieszyłam się, że coraz więcej osób ujawnia swoje robótkowe hobby.
Teraz robótkowych blogów jest tak dużo, że nie jestem w stanie, aby w krótkim czasie zajrzeć choć do połowy z nich, nie mówiąc o pisaniu komentarzy - tu proszę o wybaczenie.
Jednak podziwiałam i nadal podziwiam robótkową twórczość, o której piszą coraz chętniej i coraz młodsze "robótkowiczki".

Dziękuję wszystkim osobom, które odwiedzają mnie od początku mojego blogowania.
Dziękuję wszystkim osobom, które w ostatnim czasie dołączyły do odwiedzających i zaglądają do mnie dość systematycznie.
Dziękuję wszystkim osobom, które zaglądają do mnie sporadycznie. 

Dziękuję Wam, że byłyście/byliście ze mną przez te 4 lata, że mogłam na Was liczyć w chwilach trudnych.

Dziękuję.

Co będzie dalej, czas pokaże...