"Kwiatki" sieciowe i moja decyzja

Miał być wpis o kwitnących drzewach, a będzie o "KWIATKACH" w sieci.

Uprzedzam - będzie to bardzo długi wpis.

Tak to jest, że w necie robi się ciasno i zaczyna się dziać to samo, co w realu.
Jak coś jest dobre, to trzeba to zniszczyć w taki czy inny sposób.

Dotychczas z moich blogów można było korzystać do woli, po to przecież prowadzę moje blogi robótkowe.
Zdawałam sobie sprawę, że moje zdjęcia i notatki były kopiowane, ale myślałam (źle myślałam), że moje informacje i wskazówki służyły osobom, które potrzebują rady, pomocy na początku swojej przygody robótkowej lub poszukują nowych doświadczeń.
Byłam przekonana (w wielu przypadkach tak było), że osoby korzystające z moich wskazówek pochwalą się, że inspiracją wykonania czegoś tam, był mój blog, że zamieszczą link do postu, w którym tę inspirację znalazły.
Przecież sama korzystam z wzorów, które krążą w sieci, ale staram się umieszczać linki i odnośniki chyba, że coś wcześniej wydrukowałam i nie zapisałam źródła, ale wówczas staram się podać stosowne wyjaśnienie.

Kilka lat temu, przez przypadek, natrafiłam (w zagranicznym blogu) na zdjęcia moich robótek umieszczone w taki sposób, jakby były własnością autorki blogu, bez podania źródła pochodzenia fotek.
Po jakimś czasie sprawa powtórzyła się, ale dotyczyła innego blogu.
Pisałam o zdarzeniu raz i kolejny raz, ale widać są ludzie, którzy mają wszystko w nosie.

Z tego powodu wprowadziłam opisywanie zdjęć swoim nickiem, adresem blogu i napisałam informację w zakładkach - zastrzeżenie, że nie wyrażam na to zgody na kopiowanie i rozpowszechnianie zdjęć i treści moich blogów.

Historia lubi się powtarzać - to chyba wszyscy wiemy.

Jak bumerang sprawa powraca po kilku latach – ostatnio, przypadkiem, a także dzięki uprzejmości przyjaciół z sieci, znowu w różnych miejscach netu oglądam moje zdjęcia (robótek i kwiatów) skopiowane z moich blogów, dodawane do własnych zasobów kogoś tam i wstawiane u kogoś tam bez podania linku do notki, z której zostały skopiowane/skradzione mimo informacji zawartej w zakładkach i mimo, że zdjęcie opisane jest moim nickiem i adresem strony.

Nie są to te same miejsca, co kiedyś, więc sądzę, że przybyły nowe osoby, którym obce są wartości własne i brak uszanowania dla cudzej własności – to smutne…
Utwierdza mnie to w przekonaniu, że dobrze zrobiłam nanosząc na zdjęcia nick i adres blogu, co nie jest ozdobą fotki, ale przynajmniej już nie można przypisać sobie jej autorstwa.

Przy okazji poruszę inną sprawę - wysłanie schematu, opisu, czy wyjaśnień jakiegoś indywidualnego problemu.
Po spełnieniu prośby interesantki (nie dotyczy wszystkich, ale większości), brak było reakcji – choćby zwykłego "dziękuję". A przecież poświęciłam swój czas (cenny czas, niekiedy kilka godzin) dla zupełnie nieznajomej mi osoby.
Później, dokładnie moje rozwiązania, szczególnie zagadek dziewiarskich, oglądam w różnych czasopismach, pod którymi podpisują się (bądź nie) właśnie te nieznajome osoby.
Po takich akcjach ograniczyłam pomoc dla wszystkich i pisanie instrukcji do wszystkiego, co chciałabym przekazać, ale widać to za mało.
Będę pisać o moich pracach bez podawania sposobu ich wykonania, jak robi to wiele osób, niech inni się gimnastykują i rozszyfrowują "co autor miał na myśli"...
Nie da się być dobrym i pomocnym dla wszystkich - przykro mi...
Zresztą, w sieci pojawia się coraz więcej filmików instruktażowych, więc jest z czego skorzystać, a ja będę odpoczywać i będę mieć czas na oglądanie prace innych…

Jeszcze małe wyjaśnienie - nie wykonuję i nie będę wykonywać prac na zamówienie.
Robię różne rzeczy wyłącznie na własny użytek i na prezenty dla tych osób, którym chcę zrobić niespodziankę, sprawić radość…

Na koniec - decyzja.
Od teraz wszystko, czym chcę się dzielić z moimi blogowymi Gośćmi będzie wyłącznie w blogu.
To, co dotychczas opublikowałam pozostaje, natomiast to, co będę publikować w przyszłości (jeśli nie zakończę blogowania) będzie na pewno pozbawione wskazówek.
Nie będę już odpowiadać na listy z prośbami i na prośby w komentarzach w stylu: "proszę przysłać mi taki, a taki wzór, wyjaśnić to i tamto" itp.

Dlatego przepraszam nieznajome osoby, że kończę moją pomoc w dotychczasowej formie – jestem już zmęczona nieuczciwością niektórych osób.
Mam świadomość, że nie jestem osamotniona, bo takie postępowanie nieuczciwych dotyka osoby prowadzące blogi lub w inny sposób prezentujące swoje dzieła w Internecie, o czym co jakiś czas można poczytać.

Nie rozumiem tego, przecież obracamy się w tym samym blogowym środowisku (hobby - robótki ręczne), odwiedzamy się wzajemnie, mamy wspólnych znajomych, bądź znajomych odwiedzających różne blogi/strony i wiadomo, że prędzej czy później trafimy na to, że ktoś wykorzystuje naszą własność.

Czy tak trudno podać źródło pochodzenia zdjęcia, schematu czy opisu? 

Czy to takie trudne, by szanować się wzajemnie?

Proponuję, by każdy zadał sobie pytanie:

Czy chciałabym/chciałbym, aby moja własność (zdjęcie, instrukcja, tekst) znalazła się u kogoś innego bez informacji czyją jest własnością???