Jedna rocznica minęła, druga zbliża się

We wrześniu mam gonitwę rocznic, a właściwie to tylko... trzy.
Jedna weselna, jedna blogowa i jedna pożegnalna.
O tej ostatniej napiszę za kilka dni.
No i jeszcze kilka rocznic nie naszych. :)

Pierwsza z wymienionych dotyczy rocznicy ślubu (w zeszłym roku było okrągło) i jak co roku 12 września, był to dzień wyjątkowy i tylko NASZ.
Był wypad na wyborny obiad, włóczenie się i wspominanie miejsc, które były dla nas szczególne, bo wiązały się z jakąś naszą historią.
Długaśny spacer zakończył się w miejscu, gdzie od lat podają najsmaczniejsze lody.
Wieczorem, w zaciszu domowym, przy lampce szampana i torciku, wspominaliśmy dzień ślubu, a także dni przed i po ślubie... tego się nie zapomina. :)
Jak zawsze, TEN dzień należy do nas, a jeden z najbliższych weekendów jest dla rodziny i wówczas bywa trochę tłoczno.
Taka to już NASZA tradycja. :)

Jak co roku, (od lat) ujrzałam w drzwiach bukiet czerwonych róż, zza których spoglądał na mnie Ktosiu.

Lata lecą, jak szalone, więc takie ważniejsze dni warto w jakiś sposób wyróżnić i przeżyć je w szczególny sposób (czasami spełniając marzenia), bo wiadomo... żaden dzień się nie powtórzy. :)

Kolejna rocznica tuż, tuż, bo 15 września skończę kolejny, wyjątkowy rok blogowania i tu szykuje się niespodzianka... dla Was. Zapraszam :)