Listonosz pewnie zapukał, ale...

Czekałam wczoraj, ale nie zapukał.
Dziś może i zapukał, ale nikogo nie było w domu.

Powodem wyczekiwanej wizyty listonosza były otrzymane od Duszki "cukieraski".
Gdy zobaczyłam siebie wśród wybranych, nie mogłam uwierzyć w to, co widzę i czytałam kilka razy dla pewności.
Byłam ogromnie szczęśliwa, bo zwykle nie dopisuje mi szczęście.
Jak widać, na szczęście trzeba poczekać - tym razem uśmiechnęło się do mnie.

Dziś po powrocie do domu zobaczyłam, że skrzynka jest dziwnie pełna.
Okazało się, że wśród innych przesyłek jest ta najważniejsza - od Duszki.

Duszko - serdecznie dziękuję za zabawę,
a Igorowi za wybranie mnie.
Dziękuję za gazetki i za to coś,
co oprócz gazetek znalazłam w kopercie.

Przed chwilą skończyłam oglądać pierwszy, ale nie ostatni raz, otrzymane Anny.
Szybko sprawdziłam, czy któryś numer nie powiela się jakimś z nielicznych, które mam.
Nie kupowałam tych gazet systematycznie, ale wyłącznie wtedy, gdy coś mnie w danym numerze zainteresowało.
W otrzymanych gazetkach już moje oko "ustrzeliło" coś, co będzie przedmiotem robótek po odzyskaniu pełnej sprawności ręki.

Oto, co było w dużej, białej, puchatej kopercie:

W kopercie było takie małe coś, wykonane przez Duszkę i już mam pomysł na zastosowanie tego drobiazgu.

Jednak jestem ogromnie ciekawa:

co Autorka miała na myśli?

Jak myślicie, jakie Duszka widziała przeznaczenie tego czegoś, śmigając szydełkiem?

Myślę, że Duszka potwierdzi za jakiś czas, która propozycja (podana w komentarzach) najbardziej odpowiada prawdzie.